AŞKIN MEKTEBİ

Uzun bir aradan sonra klavyemde aşk kokuları olmalıydı belki. Çünkü yazmak çağırmaktı sevgiliyi. Binlerce yıllık sevda, milyonlarca yıllık acı demekti aşk. Bir yudum gülümseme için tüm geçmişi ve geleceği yakabilmekti onu dillendirmek.

Kalp dediğin kimilerine gör emme basma tulumba , kimilerine göre ise aşkın tutsak olduğu duvarlar. Ne gitmek biliyor , ne kalmak. Ey kalbim beklemek mi ummak mı zor? Yoksa bir psikoloğun dediği gibi söyleyene kadar o sadece bir yabancı mı? Hakkın yok kıskanmaya , hakkın yok dur diyen sessiz çığlıkların gecenin karanlığında, gündüzün aydınlığında kayboluşunu görmek.

Ey benim milyonlarca yıllık acım, kırk yıldır tanıyor gibi baktığım adam sen bir yabancı mısın,? ,yoksa içimde haykıran o büyük alev mi?

Ey benim cennetim cehennemim , yedi diyara savurduğum küllerim hiç başlamamış sevdam. Sen sustukça kaybettiğim umudum. Vazgeç o sana bakmaz diyen umutsuzluğum... şişşş susun... Susun ki yüreğimin okyanusunda boğulayım. Susun ki ya o konuşsun yada ben karşılıksız bir derdin içinde olduğumu bilip dönüşü olmayan o kapıya gideyim.

...