Aşkın kültürü

Aşk kimi zaman boynu kırık bir gül olur,

Kimi zaman ellerimde kocaman bir umut.

Aşk söylenmemiş sözlerimin yankısı,

Yüreğimde paramparça anılar olur.

Sevmek kimi zaman rezilce suskundur...

Kimi zaman kalemini kırdığım umutlar olur...

Gitmek gerek bazen yüreğimden ,

Yüreğime basıp kanlı hançerini.

Kimi zaman beden dolu mutluluk olur.

Gitmek gerekirse ya sevdadan ,

Tek başına, can pazarında gibi,

Kurbanlık bir koyun gibi,

Başını öne eğip kes diyerek.

Kimi zaman saçlarını tutuşturup ellerine,

Yol saçımı başımı diyerek.

Uzun bir soluğun boğularak bitişi olur.

Aşk kimi zaman söylenmemiş sözlerimin haykırışı olur.

Ben haykırdıkça susan kalemim olur.

İki dudağının arasına saklanmış,

Suskunluk olur.

Bilirim ki aşk tek kişilik koca bir devrimdir.

Ve ben hesabını kendime bile vermem!

Aşk , aşktır işte, hesapsız, kitapsız, imansızdır.

Ve aşk geldiği gibi gitmeyi de bilir.

Geleceği zamanı da gideceği zamanı da aşk kendisi bilir.

Yıldız Sarar